تاريخ: 2/10/1403 - ساعت: 20:47

وبلاگ

• بابک میرزاخانی:«کوپال» مخاطب را غافلگیر می‌کند

23/1/1396


هنر و تجربه: بابک میرزاخانی، آهنگ‌ساز و مدرس دانشگاه که تاکنون موسیقی فیلم‌هایی چون «دیگری»، «آخرین بار کی سحرو دیدی؟»، «برف»، «روز مبادا»، «هاری» و… را در کارنامه کاری خود داشته است، امسال هم با موسیقی فیلم «کوپال» به کارگردانی کاظم ملایی به سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر امده‌ است. میرزاخانی راجع به همکاری‌اش باکاظم ملایی، «کوپال» و ساختار موسیقی فیلم‌های تجربی به نکات جالبی اشاره کرده است که می‌خوانید.

چه شد که با پروژه «کوپال» همکاری کردید؟
از سال ۱۳۸۵ و سر فیلم کوتاه «لطفا از خط قرمز فاصله بگیرید» که فکر می‌کنم ششمین فیلم کوتاه کاظم ملایی بود، با او همکاری را شروع کردم و بعد از آن هرچه فیلم ساخت، کار موسیقی‌اش را انجام دادم. من و آقای ملایی هم دوستان خیلی قدیمی هستیم، هم همسایه‌ایم و هم رفت و آمد خانوادگی داریم. در «کوپال» هم از ابتدای ماجرا یعنی از مرحله فیلم‎نامه نویسی، به همراه کاظم ملایی بودم و در نهایت به ساخت موسیقی رسیدیم.

به جز «کوپال» تجربه ساخت موسیقی در فیلم‌های تجربی دیگر را داشتید؟
فیلم‌های کوتاه آقای ملایی همه فضایی تجربی دارند، حتی تجربی‌تر از فیلم «کوپال»، ضمن این‌که رشته اصلی من در دانشگاه کارگردانی تئاتر است و در تئاتر هم کارهای تجربی زیادی انجام داده‌ام. در سینما هم کارهای تجربی انجام داده‌ام.

ساخت موسیقی در فیلم‌های تجربی چه تفاوتی با سینمای بدنه دارد؟
چون نوع نگاه خود کارگردان تجربی است، بر روی همه عوامل فیلم هم تاثیر می‌گذارد وگرنه اگر چنین نباشد، یک چیزی خارج از فرمت کلی فیلم می‌شود. ضمن اینکه سینمای بدنه در همه بخش‌هایش تعاریف خاصی دارد و در تقویت حس و شخصیت پردازی استاندارد است و به ظاهر ساده‌تر به نظر می‌آید، اما برای من به شخصه تجربی کار کردن تا استاندارد کار کردن راحت‌تر است، چون رویکرد تجربی‌تری دارم. من در دانشگاه هنر موسیقی تئاتر درس می‌دهم و همیشه روی مساله تجربی بودن با بچه‌ها سر و کله می‌زنم و به طورکلی دستم در سینمای تجربی بازتر است.

با توجه به ویژگی‌های فیلم «کوپال» فکر می‌کنید چه تاثیری بر روی مخاطب می‌گذارد؟
راستش احتمال می‌دهم مخاطب را غافلگیر کند، چون در سینمای ایران شبیه به فیلم آقای ملایی تا به حال ساخته نشده یا حداقل من سراغ ندارم. از همه جهت مانند جنس بازی، کارگردانی، نورپردازی، فیلم‌برداری و… «کوپال» خاص است و من هم سعی کردم در موسیقی یکدستی فیلم حفظ شود. ساخت موسیقی حدود سه هفته طول کشید و کلی با آقای ملایی اتود زدیم تا به نتیجه نهایی رسیدیم. امیدوارم که موفق بوده باشیم.

«کوپال» با توجه به نوع ساختارش توانست نظر هیات انتخاب را جلب کند و در بخش سودای سیمرغ حضور داشته باشد، آیا به نظر شما این اتفاق می‌تواند دستاوردی برای سینمای ایران محسوب شود یا خیر؟
قطعا می‌تواند دستاورد خوبی باشد. سینمای ایران از الگوی خاصی پیروی می‌کند و بسیار قصه محور شده است. حضور مسائل اجتماعی و شکلی شبیه به سینمای ناتورالیستی اکثر فیلم‌های ایرانی را در برگرفته است. در صورتی که سینما در پرداختن به موضوع بسیار وسعت دارد. فیلم‌هایی از جنس «کوپال» می‌تواند کمک بکند و حداقل به اهالی سینما گوشزد کند که به شکل دیگری هم می‌توان به موضوع نزدیک شد.

پیشنهاد شما برای حمایت از یک کارگردان تجربی چیست؟
پیشنهاد خاصی ندارم، اما این را می‌دانم که در همه جای دنیا فیلم ساختن کار آسانی نیست و در ایران کمی سخت‌تر است. اما کاش مخاطبین در برخورد با فیلم‌های تجربی با گارد وارد نشوند و کمی صبر کنند. اگر در همین بخش کمی حمایت معنوی شود، قطعا اتفاق خوبی خواهد افتاد. این نوع سینما مخاطب خاص دارد و نمی‌شود توقع داشت که با سینمای بدنه رقابت اقتصادی بکند، اما در همه جای دنیا سینمای تجربی یک حیات و یک حاشیه امن دارد. کاش در ایران هم چنین اتفاقی بیافتد.

منبع: هنر و تجربه