وبلاگ

• به بهانه ی "بیست و پنجمین جشنواره ی بین المللی فیلم کوتاه تهران"

.

" لطفا از خط قرمز فاصله بگیرید "

کاظم ملایی

بعد از رد شدن فیلمم درانتخاب اولیه ی بیست و پنجمین جشنواره ی بین المللی فیلم کوتاه تهران، 21 مهرماه  تقاضانامه ای مبنی بر بررسی مجدد فیلمم نوشته و دبیرخانه جشنواره اعلام کرد که تا تاریخ 25 مهرماه به تمامی معترضین پاسخ خواهد داد .

.

یک هفته شان گذشت و هیچ خبری نشد ... کات به 2 هفته ... در این میان چند بار برای پیگیری تماس گرفتیم که اخمشان از پشت تلفن مشخص بود . آخر سر فهمیدیم که دوباره هم فیلممان را رد کرده اند ... بی هیچ پاسخی مشخص ... حتی یک تماس تلفنی ... بدون هیچ خبرمطبوعاتی یا اینترنتی... بدون هیچ دلیلی ... دلشان خواسته است دیگر ... جشنواره مگر مال ماست ؟!

اما می توانید این را هم امتحان کنید : فیلمتان را به جشنواره ی کن بفرستید و بعد از رد شدن ، ایمیل بزنید که به چه دلایلی فیلم من را نپذیرفته اید ؟! ... بعد از دو روز پاسخی قانع کننده دریافت خواهید کرد .

از سوی دیگر همین جشنواره ی فیلم کوتاه خودمان با غرور به این می بالد که امسال3600 فیلم کوتاه دریافت کرده است... آنهم در کشوری که به گفته و آمار خود سینمای جوان، بطور متوسط روزانه 10 عدد فیلم کوتاه ساخته می شود!  پس صحبت از 3600 فیلم ارسالی چیز غریبی نیست ، بلکه خودمان خوب می دانیم که در این 3600 فیلم ، چه خبر است و چه خمیازه هایی خوابیده است !!

یادآوری می کنم که فستیوالهای معتبر ، همیشه کسانی را دارند که مامور شکار کارهای برجسته و شناخته شده ی سالشان هستند ، تا از آنها برای حضور در جشنشان دعوت کنند. گویا این موضوع نه تنها  برای جشنواره ای مثل فیلم کوتاه تهران مطرح نیست، بلکه براحتی بعضی از آثار را همان اول در مرحله ی انتخاب رد صلاحیت می کنند که در حقیقت این جور اتفاقات ، ضربه هایی ست که هر ساله خودش بر خودش وارد می کند .

ما که هر سال چشم انتظار فیلمهایی هستیم که به جشنواره رونقی بدهد، جلوی سر رفتن حوصله و هوهو کردن و غرزدن بعضی از تماشاچیان را بگیرد، تا مگر دست آخر بتوانیم مخاطبی برای این عرصه دشت کنیم .

به نظرم بی حوصلگی و بی تفاوت بودن بعضی از همکاران نسبت به این جور تصمیم گیریها، به شدت غیرطبیعی ست. چرا که مثلا این جشنواره با بخش آزاد و تجربی خود ، جزو معدود فرصتهای نمایش فیلم ما بود و همانطور که می دانیم تنها جشنواره ها فرصت نمایش آثار کوتاه هستند که متاسفانه در کشور ما یا اکثرا موضوعی و سفارشی هستند مانند جشنواره های جم، کوثر، امام رضا، رحمت، رویش، رشد، شهر و ... و یا همیشگی و مستدام نیستند، مثل جشنواره ی فیلم دانشجویی ، که بعد از گذشت چند سال هنوز یک دبیرخانه ثابت هم ندارد و یک سال هست ... یک سال نیست !

جای تعجب است که فیلم « لطفا از خط قرمز فاصله بگیرید » جدای از حضور فستیوالهای خارجی خود، به عنوان فیلم برگزیده ی جشنواره استانی انجمن سینمای جوان، در جشن خانه سینما نیز بعد از گزینش اولیه یک تیم 7 نفره، توسط یک گروه داروی 17 نفره، نامزد تمام بخش ها شد و دو جایزه ی اصلی را هم دریافت کرد، ولی در این جشنواره  توسط یک هیات انتخاب 3 نفره، رد صلاحیت شده و حتی شایستگی حضور در میان صدها اثر جشنواره را هم نداشته است !

تازه اصلا مشخص نیست که فیلمهای مستند و تجربی چه شباهت و سنخیتی با یکدیگر دارند که توسط یک گروه 3 نفره مورد ارزیابی قرار گرفته اند که متاسفانه این اتفاق برای فیلمهای بخش داستانی و انیمیشن هم افتاده است . البته شما که فکر نمی کنید این گروه چند نفره ، واقعا عرض چند روز، نشسته اند و تمامی فیلمهای رسیده را با دقت و حوصله بازبینی کرده اند ؟!

جالب تر آنکه در میان فهرست اسامی اعضای هیات انتخاب نام کسانی را می بینید که حتی یک فیلم کوتاه هم نساخته اند! و یا کسانیکه صرفا در یک زمینه ی کاملا مشخص، مثلا مستند یا انیمیشن فعالیت دارند! به نظر شما یک مستند ساز، جدا از صلاحیت و شایستگی، گزینه ی مناسبی برای انتخاب فیلمهای بخش تجربی ست ؟

پس واقعا یا باید به رای و شایستگی داورهای جشنواره های قبلی شک کرد، یا به دانش سینمایی و دقت و صداقت این هیات انتخاب ! آنها که با انتخابهایشان نه تنها فرصت نمایش بعضی از آثار را از بین می برند، بلکه باعث شگفتی کسانی هم می شوند که هیچ انتظار و امیدی برای پذیرفته شدن کارهایشان را نداشته اند.