“بازی ذهنی با تماشاگر” (یادداشت "محسن بیگ آقا" در مجله فیلم)

گاه ویژگی های نوع تولید فیلمها، بر مضمون و ساختارشان پیشی می گیرد. کوپال از این دست فیلم هاست که به ظاهر باید به لحاظ دکور و طراحی صحنه و وسایل و فناوری به کار رفته در آن فیلمی پر خرج باشد، اما در عمل با همراهی و همت عوامل تولید، با کمترین هزینه ممکن ساخته شده. کاظم ملایی وقتی برای فیلمش تهیه کننده پیدا نمیکند، خود آستین بالا می زند و اولین فیلمش را صرفا با یک وام بانکی نه چندان بالا می سازد.

برای کاهش هزینه ها، به زادگاهش سبزوار میرود و به پشتوانه فیلمهای کوتاه موفق خود، با کمک نهادهایی مانند شورای شهر، آموزش و پرورش و … فیلمش را در ویلای یکی از دوستانش می سازد. به این ترتیب نامش به عنوان تهیه کننده و کارگردان روی تیتراژ اولین فیلمش نقش می بندد. ملایی قبل از کوپال قرار بوده فیلم پر شخصیتی با لوکیشن های مختلف بسازد، که وقتی عقب نشینی تهیه کننده ها را می بیند، به فیلم کم شخصیت کوپال روی می آورد.

کوپال قصه ی بخش کوتاهی از زندگی دکتر احمد کوپال، شکارچی و علاقمند به تاکسیدرمی، است که سال هاست با خواهرش قطع رابطه کرده و همسرش که سیر قهقرایی او به سمت 《شکارکش》شدن را دیده، در آستانه جدایی از او قرار دارد. ویلای بزرگ کوپال پر است از حیوانات زنده و مرده. حضور یک سگ در خانه نیز اسباب ناراحتی همسر اوست. علاوه بر این ها، کوپال به خواسته های منطقی و ساده ی همسر خود نیز بی اعتناست و با خودخواهی سبب رفتن او از خانه می شود. اما یک حادثه سبب می شود کوپال به شدت به دردسر بیفتد و به مرور خاطراتش روی آورد…

کوپال برای نسل جوان، فیلم جذابی است و این جذابیت را در درجه ی اول از نوع زندگی شخصیت اصلی و سر و کار داشتنش با فناوری های روز دنیا و همچنین شیک بودن فضا و تجهیزات مورد استفاده ی دکتر کوپال دارد. جذابیت های دیگر فیلم مثل هر فیلم خوب دیگری از فیلمنامه پر جزییات و دقیق فیلم ناشی شده است. به نحوی که تماشاگر را با شخصیت اصلی و مشکلش همراه میکند و به حدس زدن و مشارکت در حل مساله وا می دارد. این بازی با نوع در اختیار گذاشتن اطلاعات توسط کارگران تا پایان ادامه پيدا می کند و تماشاگر را با وجود کار در یک لوکیشن داخلی محدود، سر حال نگه می دارد.

یکی از علت های موفقیت فیلم، حضور لوون هفتوان در نقش اصلی است که یکی از بهترین بازی های او را رقم زده است. بازی خوب هفتوان، هم در اوج قدرت دکتر کوپال جذاب است و هم در دردسر های بعدی او که باعث نفس نفس زدن هایش می شود. استفاده درست از حضور سگ و فیلمبرداری از زاویه ی دیدش از دیگر نکته های جالب فیلم است.

شخصیت های فرعی نیز مانند کلید ساز یا همسر کوپال، باز های خوبی در فیلم ارائه میکنند. کاظم ملایی در اولین فیلمش نشان می دهد فیلمسازی دقیق و وسواسی است و همین نکته می تواند در فیلم های بعدی و ساختار های پیچیده تر نیز یاری اش کند..هر قدر کوپال را مرور کنید تا اشتباهی در فیلم نامه ی پر جزییاتش پیدا کنید، موفق نخواهید شد. لااقل ما که نشدیم، شما اگر با دقت بیشتر به تماشای فیلم بنشینید، شاید موفق بشوید.

"بازی ذهنی با تماشاگر" یادداشت محسن بیگ آقا در مجله فیلم

منبع: مجله فیلم شماره 521

مطالب ديگر:

• 16/4/1401: هجدهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم نهال برگزار شد
• 27/12/1400: فراخوان ساخت مستند سینمایی عیدولوژی
• 20/11/1400: گورکن نامزد بهترین پوستر از چهلمین جشنواره فیلم فجر
• 8/11/1400: معصومیت شر (نقد فیلم گورکن)
• 8/11/1400: «سینه‌ما رکس» از جنس مستندهای تعاملی و مشارکتی‌ست
+ آرشيو وبلاگ